اين روزها هر چند سريال پر زرق و برق مصریِ «الحشّاشين» با پرداختن به ماجراهای سه يار دبستانی و تکيه بر تحرّکات سياسی و نظامی داعيان اسماعيلی به رهبری حسن صبّاح، نظر تحليلگران هنری عرب را به خود جلب کرده و آوازۀ آن حتی از ميان اعراب نيز فراتر رفته به گونه‌ای که هم‌اينک نسخه‌های آن با زيرنويس فارسی هم در دسترس است، اما در سوی ديگری از جهان عرب، يعنی کشور يمن هم مجموعۀ تاريخی ديگری با نگاهی هويتی در معرض تماشای علاقه‌مندان قرار گرفته است؛ مجموعه‌ای که پخش آن همزمان با تحولات منطقه و به‌ويژه حضور يمن در اين تحولات، به گفتۀ سازندگانش نقش مهمی در آشنايی مردم آن کشور با پيشينۀ پرماجرا و ديرينۀ تمدنی آنان دارد. «ماءُ الذهب» (آب طلا) نام سريالی است که چشم خود را بر خلاف «حشاشين» به نقطه‌ای بس دورتر دوخته تا از رهگذر اثری هنری و دراماتيک، ريشه‌های تاريخی مردم را تقويت کند، و آنها را با ميراث فرهنگی و باستانی کشورشان آشتی دهد... اين در حالی است که سينماگران ما گويا هنوز هيچ انگيزه‌ای برای پرداختن به موضوعاتی از اين دست که گويا از فرط فراوانی به چشم نمی‌آيند، در خود احساس نمی‌کنند، يا شرايط را مناسب پرداختن به اين موضوعات نمی‌دانند. تيتراژ اين سريال را اينجا ببينيد.
